Over de eerste top
Door: Coralie
Blijf op de hoogte en volg Marty&Coralie
14 Juli 2018 | Frankrijk, Portet-d'Aspet
We zijn geland op Col Portet-d'Aspet. Niet bepaald geland haha, het ging om ruwe spierkracht. We zagen enorm op tegen deze etappe, want we gingen van 500 meter naar bijna 1100.
We hadden goed geslapen in het hotel. Het was wel erg warm, omdat de kamer op de zolder lag en op het westen. We hebben de deur maar open gezet, en vrijwel direct kwam de knoflook ons tegemoet, want het hotel had ook een restaurant. Helaas ging die pas om 19.30 open, en dat is veel te laat voor een pelgrimsleven. Wij staan 's nachts op 4 uur op, dus we gaan ook rond 8/9 uur slapen. Maar anyway, we namen de weg, de bergen in, pikdonker, niemand op de weg.
Ik weet precies waarom ik een ochtend mens ben: de stilte in de ochtend is zo sereen, dat vind je gedurende de dag nergens meer. We hadden er flink tempo in want binnen no time zei de gps dat we 'nog' 11 km moesten. Om half 9 waren we in St Lary, het laatste stadje voor de komende dagen. Nog 5 km te gaan. Maar we waren wel gestegen, maar geen 1100 meter. Dus we vreesde een toegift. De dronken een bakkie koffie en bevoorraden ons in de epicerie *eindelijk*. Ik kocht een klein flesje kookwijn om op te drinken, en tis prima wijn! We kochten fris en chips, en brood. We stopte nog in Portet-dAspet om moed op te doen en toen begon de hel. Holy moly. Zelden zo'n stijgingspercentage meegemaakt. Om de 100 stappen even stoppen, en op adem komend.
Veel wielrenners op weg naar boven. Het is een populair wielergebied, en met recht! 21 juli komt de Tour de France langs! Wij hopen deze tegen te komen onderweg naar Lourdes. Wat zou dat tof zijn! Eenmaal boven deden we een victory dansje en maakte we een foto bij het 1069 bord. Er heerste een opgelaten stemming. Zowel onder ons, als onder de wielrenners.
Daarna was het nog 200 meter lopen naar de camping. We staan met ons tentje op een prachtige plek, werkelijk magisch, en dat voor 8 euro. Dus genieten we nu van mijn kookwijntje, en Marty van zijn tukkies. Er zit een klein cafeetje bij en de beste man bakt ook nog pizza's, dus helemaal goed.
Morgen de Col de Ares, laatste keer om 4 uur op.
Achter de bergen wacht Lourdes. En nu voelen we al de werking van deze reis. Elk moment in het hier en nu leven, geen zorgen of vervelende gedachtes. Dat noemen ze ontspanning geloof ik? :)
We hadden goed geslapen in het hotel. Het was wel erg warm, omdat de kamer op de zolder lag en op het westen. We hebben de deur maar open gezet, en vrijwel direct kwam de knoflook ons tegemoet, want het hotel had ook een restaurant. Helaas ging die pas om 19.30 open, en dat is veel te laat voor een pelgrimsleven. Wij staan 's nachts op 4 uur op, dus we gaan ook rond 8/9 uur slapen. Maar anyway, we namen de weg, de bergen in, pikdonker, niemand op de weg.
Ik weet precies waarom ik een ochtend mens ben: de stilte in de ochtend is zo sereen, dat vind je gedurende de dag nergens meer. We hadden er flink tempo in want binnen no time zei de gps dat we 'nog' 11 km moesten. Om half 9 waren we in St Lary, het laatste stadje voor de komende dagen. Nog 5 km te gaan. Maar we waren wel gestegen, maar geen 1100 meter. Dus we vreesde een toegift. De dronken een bakkie koffie en bevoorraden ons in de epicerie *eindelijk*. Ik kocht een klein flesje kookwijn om op te drinken, en tis prima wijn! We kochten fris en chips, en brood. We stopte nog in Portet-dAspet om moed op te doen en toen begon de hel. Holy moly. Zelden zo'n stijgingspercentage meegemaakt. Om de 100 stappen even stoppen, en op adem komend.
Veel wielrenners op weg naar boven. Het is een populair wielergebied, en met recht! 21 juli komt de Tour de France langs! Wij hopen deze tegen te komen onderweg naar Lourdes. Wat zou dat tof zijn! Eenmaal boven deden we een victory dansje en maakte we een foto bij het 1069 bord. Er heerste een opgelaten stemming. Zowel onder ons, als onder de wielrenners.
Daarna was het nog 200 meter lopen naar de camping. We staan met ons tentje op een prachtige plek, werkelijk magisch, en dat voor 8 euro. Dus genieten we nu van mijn kookwijntje, en Marty van zijn tukkies. Er zit een klein cafeetje bij en de beste man bakt ook nog pizza's, dus helemaal goed.
Morgen de Col de Ares, laatste keer om 4 uur op.
Achter de bergen wacht Lourdes. En nu voelen we al de werking van deze reis. Elk moment in het hier en nu leven, geen zorgen of vervelende gedachtes. Dat noemen ze ontspanning geloof ik? :)
-
14 Juli 2018 - 17:01
Ad:
Châpeau! Ik hou van pizza Napolitaine. Alleen in Frankrijk staat dat op het menu. Nog even doorzetten op de Col d'Ares en met hartelijke groet uit Heiloo. -
15 Juli 2018 - 16:24
Marc Eykmans:
Hela goe bezig en tussen de oren zit het weer goed lees ik -
16 Juli 2018 - 20:28
Florentine:
Ja een ochtendmens dat ben ik ook
.. goed bezig allebei
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
