De weg naar boven tweede dag!
Door: Coralie
Blijf op de hoogte en volg Marty&Coralie
15 Juli 2018 | Frankrijk, Malvezie
Vannacht bar slecht geslapen in onze tent. Om 01.30 trok en onweer over. Het ging keihard waaien en blikemen. De regen en de knallen bleven uit, dus het waaide over. Maar we stonden wel even stijf van angst. We staan op 1100 meter. In een tent. Not cool. Dus terwijl we daar in dat tentje lagen had ik een heel escape plan bedacht, maar het evacuatie bleef dus uit, en konden we rustig verder slapen. Nou ja, rustig... het was erg koud geworden. We zullen toch eens moeten investeren in goede slaapzakken.
Anyway, we waren maar een uurtje later opgestaan, om 5 uur en om 6.15 waren we in de benen. Het was inmiddels licht, en dat was erg fijn. Alsof er niks gebeurd was kwam de zon op en het was strak blauw. Benauwd, en drukkend. En we hadden een flinke puist te beklimmen. De Col de Ares op 800 meter hoogte. Nou, zou je denken, dat kan je toch makkelijk als je op 1100 meter staat? Ja, ware het niet dat we 567 meter eerst naar beneden storten om vervolgens weer op te klimmen naar 800 meter.
Maar eerst kwamen we in Juzet-d'Izaut. Daar was een bakker, een slager en een herberg. En we hebben ze alle 3 gespekt. Eerst naar de bakker. Lees: de bakker die we kennen uit ons jeugd: wit van de meel, vies short, gescheurde werkkleding, oud, klein. Zoals een franse bakker eruit moet zien. Hij gaf ons krakelverse warme croissanten. Toen gingen we naar de slager. Lees: Echt geweldig figuur, dikke buik, sterke armen. Vee achter in de wei. De vrouw die in de winkel hielp. Winkeltje uit de jaren 60. Hij verkocht zelf ingeblikte pathé van allerlei uiteenlopende leversoorten. De vitrine oogstrelend. De klant voor ons was een jonge fransman met barret en rieten mandje. De slager kwam met 2 heerlijke stukken vlees, en de frans man was zo verrukt, dat ie bijna spontaan begon te applaudiseren. Ze stonden samen het stuk te bekijken en de slager nam zn complimenten in onvangst. En zo mensen hoor je met vlees om te gaan!!! Ik kreeg daar een waar aahhaaa-moment.
Toen waren wij aan de beurt. Ik had mn oog laten vallen op een preskop salade, kippelever pathé en eieren.
Toen was het tijd voor een kop koffie bij de herberg. De herberg vrouw kwam naar buiten, compleet met short en bijpassende muts. Ze was niet te missen. Inmiddels verzamelde zo'n beetje heel de oude garde van het dorp zich in de herberg om te kaarten en dronken 2 grietjes van 9/10 jaar chocomelk.
Na de sterke bak koffie wandelde we een stukje verder om de preskop salade samen op te eten. Met een vorkje om 10 uur 's ochtends om het niet te laten verpieteren. Goddelijk, ongeloofelijk lekker. Hier zat liefde en ambacht in. We hebben daar zitten smullen joh, ook van de warme croissanten. We vergaten bijna dat we nog 7 km de berg op moesten.
Maar we moesten er toch echt aan. En het was hels. De temperatuur 30 graden, weinig wind. Muziek in, en doordouwen. De beloning kwam boven. Helemaal bezweet en bijna boven kwamen we een ijskoude bron tegen en dankbaar spetterde we met koud water. Eenmaal boven stond een paradijsje. Een uitzicht... wow! Een camping met uitzicht op dat uitzicht (camping emotions, col de ares)... wauwww. Een bar, restaurant, schone douches! We zijn helemaal gelukkig. We stapte binnen en ja hoooorrr Hollanders! Ze zitten ook overal he, niet te geloven. Een stel vlotte gasten die daar vakantiewerk deden. We konden onze was afgeven, en werd 1.5 later netjes afgeleverd, we reserveerde een tafel en nu zijn we lekker aan het borrelen.
We beseffen ineens dat we over 5 dagen in Lourdes aankomen. En ondanks de ontberingen genieten we ook, en hebben we een kalme mindset die we eigenlijk niet kwijt willen. Dus staat ons de uitdaging om die te behouden. In ieder geval hebben we wel wat ideën gekregen :) Dat zou ik in de yoga willen stoppen. Je kan het alleenmaar overbrengen als je iets zelf hebt ervaren.
Morgen, Saint-Bertrand-de-Comminges, het stadje met een grote cathedraal. Morgen worden we de grond ingeregend, volgens de voorspellingen. Het is dat ook 10 graden koeler.
We will see!! Tot dan!
Anyway, we waren maar een uurtje later opgestaan, om 5 uur en om 6.15 waren we in de benen. Het was inmiddels licht, en dat was erg fijn. Alsof er niks gebeurd was kwam de zon op en het was strak blauw. Benauwd, en drukkend. En we hadden een flinke puist te beklimmen. De Col de Ares op 800 meter hoogte. Nou, zou je denken, dat kan je toch makkelijk als je op 1100 meter staat? Ja, ware het niet dat we 567 meter eerst naar beneden storten om vervolgens weer op te klimmen naar 800 meter.
Maar eerst kwamen we in Juzet-d'Izaut. Daar was een bakker, een slager en een herberg. En we hebben ze alle 3 gespekt. Eerst naar de bakker. Lees: de bakker die we kennen uit ons jeugd: wit van de meel, vies short, gescheurde werkkleding, oud, klein. Zoals een franse bakker eruit moet zien. Hij gaf ons krakelverse warme croissanten. Toen gingen we naar de slager. Lees: Echt geweldig figuur, dikke buik, sterke armen. Vee achter in de wei. De vrouw die in de winkel hielp. Winkeltje uit de jaren 60. Hij verkocht zelf ingeblikte pathé van allerlei uiteenlopende leversoorten. De vitrine oogstrelend. De klant voor ons was een jonge fransman met barret en rieten mandje. De slager kwam met 2 heerlijke stukken vlees, en de frans man was zo verrukt, dat ie bijna spontaan begon te applaudiseren. Ze stonden samen het stuk te bekijken en de slager nam zn complimenten in onvangst. En zo mensen hoor je met vlees om te gaan!!! Ik kreeg daar een waar aahhaaa-moment.
Toen waren wij aan de beurt. Ik had mn oog laten vallen op een preskop salade, kippelever pathé en eieren.
Toen was het tijd voor een kop koffie bij de herberg. De herberg vrouw kwam naar buiten, compleet met short en bijpassende muts. Ze was niet te missen. Inmiddels verzamelde zo'n beetje heel de oude garde van het dorp zich in de herberg om te kaarten en dronken 2 grietjes van 9/10 jaar chocomelk.
Na de sterke bak koffie wandelde we een stukje verder om de preskop salade samen op te eten. Met een vorkje om 10 uur 's ochtends om het niet te laten verpieteren. Goddelijk, ongeloofelijk lekker. Hier zat liefde en ambacht in. We hebben daar zitten smullen joh, ook van de warme croissanten. We vergaten bijna dat we nog 7 km de berg op moesten.
Maar we moesten er toch echt aan. En het was hels. De temperatuur 30 graden, weinig wind. Muziek in, en doordouwen. De beloning kwam boven. Helemaal bezweet en bijna boven kwamen we een ijskoude bron tegen en dankbaar spetterde we met koud water. Eenmaal boven stond een paradijsje. Een uitzicht... wow! Een camping met uitzicht op dat uitzicht (camping emotions, col de ares)... wauwww. Een bar, restaurant, schone douches! We zijn helemaal gelukkig. We stapte binnen en ja hoooorrr Hollanders! Ze zitten ook overal he, niet te geloven. Een stel vlotte gasten die daar vakantiewerk deden. We konden onze was afgeven, en werd 1.5 later netjes afgeleverd, we reserveerde een tafel en nu zijn we lekker aan het borrelen.
We beseffen ineens dat we over 5 dagen in Lourdes aankomen. En ondanks de ontberingen genieten we ook, en hebben we een kalme mindset die we eigenlijk niet kwijt willen. Dus staat ons de uitdaging om die te behouden. In ieder geval hebben we wel wat ideën gekregen :) Dat zou ik in de yoga willen stoppen. Je kan het alleenmaar overbrengen als je iets zelf hebt ervaren.
Morgen, Saint-Bertrand-de-Comminges, het stadje met een grote cathedraal. Morgen worden we de grond ingeregend, volgens de voorspellingen. Het is dat ook 10 graden koeler.
We will see!! Tot dan!
-
15 Juli 2018 - 18:14
Emo:
veel sterkte nog voor de laatste kilometers leuk verslag ma. -
15 Juli 2018 - 19:19
Ad:
Mee eens, leuk verslag. Wat leuk hè de trots voor het ambacht. Ze worden Artisans genoemd. Verdiend. Ik mis hier de entrecotes van Potier bijvoorbeeld. -
16 Juli 2018 - 08:46
Joris:
mooie woorden en beelden
-
16 Juli 2018 - 15:47
Joop Van Kesteren:
leuk!! fijne reis -
16 Juli 2018 - 17:03
Hans:
Ik zie het voor me als je dit schrijft
Genieten ondanks het afzien, vergeet mijn hotelovernachting niet ☺
Morgen gaan wij op weg, wel gewoon op de motor naar Duitsland
Iets minder spectaculair maar ook wij gaan ervan genieten -
16 Juli 2018 - 17:03
Marc Eykmans:
Jullie pelgrims hebben wel lekker te eten zo ik kan lezen
Groot gelijk,genieten als God in frankrijk
Doe zo voort
Marc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
